her sabah gözümü açtığımda, her şeyin aynı olduğunu fark ediyorum keşke mahmurluk sürem biraz daha uzun sürseydi, gözümü açar açmaz idrak ediyorum, aynı saçmalıklara uyandığımı ve böyle durumlarda ben yorganı tepeme çekip nefessiz kalana kadar bekliyorum sonra açıp derin bir nefes alıyorum, belki bakış açım değişir diye...
ı ıh... her şey aynı
yine tahmin ettiğimden geç uyanmışım, hiç bir yere gecikmemiş olsam da gün dışında...
yine duvar saatim durmuş...
şakir yine yataktan düşmüş...
ve ben yine gördüğüm rüyalardan yorgun uyanmışım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder