21 Ocak 2011 Cuma

"yüzünü dökme küçük kız"

tek başına olmana rağmen ağlarken sessiz olmaya çalışmak, hıçkırıklara boğulup sonra durunca ağlaman, kalkıp kendine bitki çayı yapman rahatlatmak için kendini, yanına oturup elini omuzuna koymak yine kendinin... gözlerin şişmesin diye tampon yapmak... buydu işte (u)mutsuz olmak...

soruların ne önemi vardı... kimdi ağlayan... hangi sen ha... ne fark ederdi...

hani şu herkesin tanıdığı farz edelim, güçlü olan... ayakları yere basan... olabilir o da ağlayabilir, kimse görmedi merak etme!

yada şu edepsiz meçhul yazar... ona alışık zaten herkes, bi' gelir giderler ona, umursamaz kimse onu!

annesin küçük kızı mı yoksa ağlayan, noel babanın olmadığını mı öğrendi?

boşversene hadi bi öpücük kondur hepsinin yanağına, yerlerine yatır, üzerlerini ört!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder